Voor me zat een jongeman, zijn houding gespannen, zijn ademhaling hoog. Ik zette een kopje koffie voor hem neer. Ik zat nog nauwelijks terug op mijn stoel en een vloedgolf aan woorden buidelde over me heen. Ik liet hem even razen, even uitwaaien. Tot ik hem vroeg; ‘waar verlang je naar’. Eerst ontweek hij de vraag, vertelde wat voor rot streek zijn maat had uitgehaald. Ik herhaalde de vraag; ‘waar verlang je naar’. Het leek of hij door de bliksem getroffen werd. Hij viel stil en keek me alleen maar aan. Hij zei; ‘kunt u dat nog eens herhalen? Ik geloof dat ik u niet verstaan hebt’. Ik herhaalde mijn vraag. Op dat moment werd het stil in mijn praktijk ruimte, zo stil dat het leek alsof de wereld even stilstond. Een vogeltje buiten verbrak de stilte, al fluitend en druk om zich heel kijkend kwam hij en met dezelfde snelheid vertrok hij weer.
De jongeman voor me had het tafereel gadegeslagen en zei op rustige toon. ‘Die vogel maakt zich niet druk om wie hij is of wat anderen wel of niet doen. Die accepteert wie ‘zijn vijanden’ zijn en lijkt er volledig één mee te zijn’. Hij kijkt me diep in de ogen aan, zucht en zegt; ‘ik geloof dat ik verslaafd ben aan drama. Ik zoek alles buiten mezelf, geef iedereen de schuld van het feit dat ik me zo rot voel, waardoor ik helemaal vergeten ben wie ik ben’. Ik zie de energie om hem heen veranderen, zijn houding ontspant, alsof hij een enorme ballast heeft losgelaten. Hij begint te glimlachen en zegt ontspannen; ‘mijn verlangen, mijn verlangen is de stilte. De stilte want dan pas hoor ik wie ik daadwerkelijk ben’.
Zojuist ontving ik een berichtje van hem. Na onze sessie besloot hij de stilte in zichzelf op te zoeken. Verwijderde alle apps van zijn telefoon, behield alleen nog de noodzakelijke. Was er op uit getrokken, een reis gemaakt van een paar weken. Nu iedere morgen start hij zijn dag met een wandeling in het bos. Soms staat hij even stil, soms voor minutenlang om te luisteren. Luisteren naar zijn innerlijke stem maar vooral te luisteren naar het levenslied van die ene vogel.
0 reacties